ม่านมนตกานต์
ความอาฆาต พยาบาท มลายสูญด้วยหมอกม่านมนตกานต์...
ผู้เข้าชมรวม
3,117
ผู้เข้าชมเดือนนี้
30
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
พบกับความรัก ความแค้น ความพยาบาท และบทสรุปของยายเจิมจันทน์ได้ใน...ม่านมนตกานต์
ตึง!
หญิงสาวสะดุ้งสุดตัวเมื่อได้ยินเสียงดังคล้ายอะไรบางอย่างกระแทกกับพื้น
เมื่อเงยหน้าขึ้นจึงพบว่าตัวเองดำดิ่งกับการท่องโลกโซเชียลไปถึงสองชั่วโมง
บัดนี้พระอาทิตย์ได้ลาลับหายไปแล้ว เป็นเวลาสนธยา ช่วงรอยต่อของกลางวันและกลางคืน
บรรยากาศโดยรอบสลัวมองอะไรได้ไม่ชัดนัก
ตึง! ตึง! ตึง!
เสียงกระแทกดังขึ้นอีก
ญาตาวีจึงเพ่งมองหาที่มาของเสียง พบว่าผู้ที่ทำเสียงดังก็คือยายของเธอนั่นเอง
ยายกระแทกส้นเท้าหลายครั้งที่ตีนบันได
ซึ่งไม่ใช่เรื่องแปลกหรือน่าสนใจอะไรเพราะเธอเคยเห็นยายทำแบบนี้แทบทุกวัน
จนกลายเป็นกิจวัตรของยายที่จะต้องกระแทกส้นเท้าที่ตีนบันได
ดาราสาวละความสนใจ กำลังจะก้มหน้าเล่นมือถือต่อ
ทว่าเธอกลับได้ยินเสียงยายท่องคาถา
ท่าทางยายจะไม่เห็นว่าเธอนั่งอยู่ใต้ถุนเรือน!
“โอม มะอะอุ พรหมาประกาศิตให้ฤทธิ์กูมา
ตอกมึงตรึงตรา ติดอยู่ใต้ตีนบันไดนี้ตลอดกาลนาน!”
ญาตาวีห่อไหล่เข้าหากัน
รับรู้ได้ถึงลมเย็นยะเยือกจนขนอ่อนลุกชันไปทั้งตัว
แม้จะเคยเห็นยายกระทืบเท้าที่บันไดขั้นสุดท้ายอยู่บ่อยๆ
แต่เธอก็ไม่เคยได้ยินยายบริกรรมคาถาเช่นนี้มาก่อน
มากสุดก็เห็นแค่เพียงยายทำปากขมุบขมิบเท่านั้น
“กูเกลียดมึง! กูขอจองเวรมึงไปทุกภพทุกชาติ!
อย่าหวังว่ามึงจะได้ไปผุดไปเกิด
ผู้หญิงแพศยาอย่างมึงจะต้องอยู่ใต้ส้นตีนกูไปตลอดกาล กูจะเหยียบย่ำร่างของมึง
หัวใจของมึง วิญญาณของมึง ศักดิ์ศรีของมึงจมอยู่ใต้ตีนกู!”
พูดจบยายเจิมจันทร์ก็สะบัดชายผ้าถุงแล้วก้าวขึ้นบ้านไปทันที
ผลงานอื่นๆ ของ รางนาก ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ รางนาก
ความคิดเห็น